ای عزیزمن.بی توچه سخت است که من جزکلمات چاره دیگری نداشته باشم.هرچندعزیزی چون تورادارم وغمی ندارم پس باتوبودن رابانگار وچهره ات بهم آمیخته وبه توازتومینویسم باتومن همه رنگ های این سرزمین راآشنامیبینم باتوآهوان این صحرا کودکان هم بازی منند/باتوکوهها هامیان وفادارخاندان منندباتومن بابهارمی رویم